Tími breytinganna

Ég held svei mér þá að þetta verði eina færsla sumarsins. Ég vona allavega að það verði meira en svo að gera hjá mér að ég sjái mér fært að blogga fyrir þær fáu hræður sem enn slæðast hingað inn. Sem stendur er ég að vinna í fiskibúðinni, þeirri sömu og ég vann í síðasta sumar. Pabbi á bágt með að skilja hvað svona sæt og klár stelpa eins og ég sé að vilja í þessari eilífu fiskibúð alltaf hreint. Ég segi honum eftirfarandi: Þetta er góð og heiðarleg vinna. Ég fæ að baksa í stígvélum og gúmmísvuntu allan daginn, verða blaut og skítug og það er bara eitthvað svo heilsusamlegt og gott. Ég get allsstaðar annarsstaðar verið með lakkaðar neglur í hreinum fötum og engum stígvélum að pikka inn á tölvu og blaða í pappírum. Mig langar að baksa svolítið þegar mér gefst færi á því.
Baks er s.s. að vera að gera eitthvað í fötum sem mega verða skítug og maður má svitna í. Baks er að mínu mati lífsnauðsynlegt og kemur í veg fyrir firringuna sem felst í því að sitja í einu herbergi heilu dagana, talað við fullt af fólki án þess að hitta nokkurn mann og verslað hluti í gegnum internetið sem maður hefur aldrei snert, fyrir peninga sem maður á ekki.
Jæja, baksið kallar.