miðvikudagur, júlí 14, 2004

O jæja
Ég er stundum þreytt á lífinu en vinnan er alltaf jafn skemmtileg. Eftir að ég ákvað að fara að sýna fólki kurteisi og almennilegheit, ekki bara í framkomu, heldur líka í huganum, þá gengur allt miklu betur. T.d. kom einn kall í vinnuna til mín í dag sem fannst allt sem ég sagði vera frábær hugmynd. Ég spurði hvort hann væri með afsláttarkort, hann sagði: "nei, en það væri sniðugt að eiga svoleiðis" og ég sagði: "ekkert mál, ég gef þér eitt" og hann varð voða upprifinn og glaður og blaðraði heil ósköp um gjafmildi mína og þá komst ég í svo mikið stuð að ég ákvað að bjóða honum poka undir vörurnar og hann varð svona líka ljómandi glaður og og fannst það líka vera besta hugmynd sem einhver hefði nokkurntímann fengið. Þannig teygðist á afgreiðslunni svolítið á meðan við hrósuðum hvort öðru fyrir brosmildi, gott skap og flottar hárgreiðslur og eftir að hann fór var ég öll eitt skínandi bros. Já, það borgar sig svo sannarlega að vera góður við kúnnana. Ekki skemmdi svo fyrir að einn af uppáhaldskúnnunum mínum kom í dag og sagði mér margsinnis hvað henni þætti nú vænt um mig og hvað henni þætti alltaf gott að koma til mín og sjá mig o.s.frv. Stanslaus gleði í vinnunni s.s. þótt lífið sé annars hundleiðinlegt.
Annars er það helst að frétta að Magga mín og Albert hennar eru að fara að gifta sig á laugardaginn. Ég er eiginlega bara farin að hlakka til þótt ég viti ekki ennþá í hverju ég ætla að vera og hvað ég ætla að segja í veislunni. Það kemur vonandi bara í ljós á föstudaginn eða eitthvað, ég er að vona að Jessi vinur minn reddi þessu fyrir mig, sko Jesú. Hann finnur örugglega föt á mig og sendir mér ræðu í pósti. Jájájá, ég er ekkert að verða klikkuð.
Ég var eitthvað að lesa bloggið hennar Katrinar.is í gær af því að ég hafði ekki rassgat að gera. Og hún var þar eitthvað að tala um Fanneyju nýju vinkonu sína sem hefði stoppað niðrí bæ og sagt eitthvað um að þetta væri Katrin.iiiiis og að hún væri fræææææææg. Ég skal bíta af mér vísifingur hægri handar ef þetta var ekki hún Jónasína Fanney, mín elsta vinkona. Jónasína Fanney, gefðu þig fram og játaðu gjörðir þínar! Það geta ekki verið til tvær Fanneyjar sem segja svona hluti við bláókunnugar manneskjur.
Allavega gott fólk, veriði kúl.

Öfugmæli... Skrifa ummæli

<< Heim

This page is powered by Blogger. Isn't yours?